Blogs en korte verhalen

Gehaktbal

Daar stond ie… de man die mijn leven meer dan een jaar zuur had gemaakt.
Ik keek nog eens, was het hem echt? Ik schrok. Hij keek mij aan en schrok ook. Even was het stil en toen zei hij: ”hee hallo, leuk je te zien. Hoe gaat het met je?” Ik stond ‘m maar dom aan te staren en zei toen: “met mij gaat het goed”.

Ondertussen dacht ik wat doet hij hier, zal ik me omdraaien en weglopen, de engerd.
Vreemde carrièreswitch, van commercieel directeur naar slager. Waarom moest ik hem nu tegenkomen, deze vreselijke man die op kantoor alles en iedereen er doorheen haalde. Was je niet op kantoor dan ging het verhaal over jou, was je er wel dan ging het over iemand anders. 

Anderen neerhalen om jezelf beter te voelen, ja, daar was hij altijd mee bezig. Jaren niet gezien en dan kom je hem toch weer tegen.

Was ik bang voor deze man? Hij lijkt nu echt een zielig ventje, een oelewapper, een enorme gehaktbal….

Hij vroeg: “wat kan ik voor je doen?” Ik zei: “graag een bakje filet en een pondje riblappen,  en oh ja, doe er ook maar een gehaktbal bij” waarna ik met ik met mijn tasje vol lachend de slagerij uitliep.